علائم فیبروم رحم | ۹ علت اصلی

علائم فیبروم رحم چیست؟

مقدمه |فیبروم 

فیبروم های رحمی که به عنوان لیومیوم یا میوم نیز شناخته می شوند، توده های غیرسرطانی هستند که در دیواره عضلانی رحم ایجاد می شوند. آنها یکی از شایع ترین انواع تومورها هستند که در زنان، به ویژه در دوران باروری آنها یافت می شود. در حالی که فیبروم های رحمی عموماً خوش خیم هستند، می توانند طیفی از علائم و عوارض را ایجاد کنند که بر کیفیت زندگی زنان تأثیر می گذارد. در این مقاله، علائم فیبروم رحم، علل، راه های تشخیص آن و همچین بهترین روش درمان فیبروم را بررسی خواهیم کرد.

سوالاتی که پس از خواندن این مقاله به پاسخ آنها خواهید رسید:

• فیبروم رحم چیست؟
• علائم فیبروم رحم شامل چه مواردی است؟
• علل ایجاد فیبروم چیست؟
• راه های تشخیص فیبروم کدامند؟
• گزینه های درمان فیبروم رحم چیست؟

علائم فیبروم رحم

فیبروم های رحمی می توانند از نظر اندازه، تعداد و مکان بسیار متفاوت باشند و همه زنان مبتلا به فیبروم علائمی را تجربه نمی کنند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

1. خونریزی شدید قاعدگی (منوراژی)

یکی از شایع ترین علائم فیبروم رحم، خونریزی شدید قاعدگی است. زنان مبتلا به فیبروم ممکن است خونریزی قاعدگی طولانی یا بیش از حد را تجربه کنند که می تواند منجر به عبور لخته های خونی بزرگ شود و ممکن است منجر به کم خونی و خستگی و ضعف شود.

2. دوره های قاعدگی طولانی تر از یک هفته

زنان مبتلا به فیبروم رحم ممکن است دوره های قاعدگی طولانی تر از ۵ تا ۷ روز معمولی داشته باشند. خونریزی طولانی مدت قاعدگی می تواند منبع مهمی از ناراحتی و ناراحتی باشد.

3. درد یا فشار لگن

فیبروم ها می توانند باعث درد یا فشار لگن شوند که ممکن است ثابت یا متناوب باشد. این درد می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است با احساس پری یا فشار در قسمت تحتانی شکم همراه باشد.

4. تکرر ادرار یا مشکل در تخلیه مثانه

فیبروم های بزرگ می توانند به مثانه فشار بیاورند و منجر به نیاز مکرر به ادرار یا مشکل در تخلیه کامل مثانه شوند. این می تواند فعالیت های روزانه را مختل کند و ممکن است باعث ناراحتی شود.

5. یبوست یا مشکل در حرکات روده

فیبروم هایی که روی راست روده فشار می آورند می توانند منجر به یبوست یا مشکل در حرکات روده شوند. این علامت می تواند به خصوص آزاردهنده باشد و ممکن است بر سلامت کلی فرد تأثیر بگذارد.

6. کمردرد یا پا درد

یکی دیگر از علائم فیبروم رحم کمردرد و پادرد است. برخی از زنان مبتلا به فیبروم رحم ممکن است کمردرد یا درد در پشت پاها را تجربه کنند. این ناراحتی می تواند مزمن باشد یا در طول قاعدگی بدتر شود.

7. بزرگ شدن قسمت تحتانی شکم

با بزرگ شدن فیبروم ها، می توانند باعث بزرگ شدن رحم شوند که منجر به بزرگ شدن قابل توجه قسمت تحتانی شکم می شود. این می تواند منجر به احساس سنگینی یا نفخ شود.

8. درد در حین رابطه جنسی

فیبروم ها می توانند باعث درد یا ناراحتی در حین مقاربت شوند که می تواند بر سلامت جنسی و روابط صمیمی فرد تأثیر بگذارد. همچنین درد در رابطه جنسی موجب بی میلی به ارتباط با شریک جنسی و مشکلات همراه آن می شود.

9. عوارض دوران بارداری و زایمان

در برخی موارد، فیبروم رحم می تواند منجر به عوارضی در دوران بارداری شود، مانند افزایش خطر سقط جنین، زایمان زودرس یا نیاز به سزارین. فیبروم ها همچنین می توانند باعث مشکلاتی در حین زایمان و زایمان شوند. عفونت HPV نیز می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است منجر به عوارض در دوران بارداری شود. شروع به موقع اقدامات پزشکی برای هر دو مشکل از اهمیت خاصی برخوردار است.

توجه به این نکته مهم است که شدت و ترکیب علائم می تواند در بین افراد مبتلا به فیبروم رحم بسیار متفاوت باشد. علاوه بر این، برخی از زنان مبتلا به فیبروم ممکن است به هیچ وجه علائمی را تجربه نکنند. اگر علائمی را تجربه می کنید که ممکن است مربوط به فیبروم رحم باشد، مهم است که به دنبال ارزیابی پزشکی باشید و نگرانی های خود را با یک متخصص در میان بگذارید.

علت بروز فیبروم رحم

علت دقیق فیبروم رحم به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عوامل متعددی در ایجاد آنها نقش دارند. این عوامل شامل تأثیرات هورمونی، ژنتیکی و سایر عوامل مرتبط با رشد است. درک علل بالقوه فیبروم های رحمی می تواند بینشی در مورد ایجاد آنها فراهم کند و به راهنمایی درمان و استراتژی های مدیریت کمک کند. در اینجا دلایل فیبروم رحمی به طور مفصل آورده شده است:

تأثیرات هورمونی

هورمون ها، به ویژه استروژن و پروژسترون، نقش مهمی در رشد و توسعه فیبروم های رحمی دارند. این هورمون ها در تحریک رشد دیواره رحم در هر سیکل قاعدگی نقش دارند. مشخص شده است که استروژن به ویژه باعث رشد فیبروم ها می شود. در نتیجه، فیبروم‌ ها در زمان ‌هایی که سطح استروژن افزایش می‌یابد، مانند دوران بارداری و هنگام مصرف داروهای ضد بارداری هورمونی، تمایل دارند که بزرگ شوند. علاوه بر این، فیبروم ها اغلب پس از یائسگی زمانی که سطح استروژن کاهش می یابد، کوچک می شوند.

عوامل ژنتیکی

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد استعداد ژنتیکی ممکن است به ایجاد فیبروم رحم کمک کند. زنان با سابقه خانوادگی فیبروم بیشتر احتمال دارد که خودشان به آن مبتلا شوند. این نشان می دهد که عوامل ژنتیکی ممکن است در تعیین استعداد فرد نسبت به ایجاد فیبروم نقش داشته باشد. تحقیقات در مورد اساس ژنتیکی فیبروم ها ادامه دارد و جهش های ژنتیکی خاص یا تغییرات مرتبط با رشد فیبروم همچنان مورد مطالعه قرار می گیرند.

سایر عوامل رشد

علاوه بر تأثیرات هورمونی و ژنتیکی، سایر فاکتورهای رشد و مسیرهای سیگنال دهی ممکن است در ایجاد فیبروم رحم نقش داشته باشند. به عنوان مثال، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF)، که با پاسخ بدن به انسولین مرتبط است، در رشد فیبروم نقش دارد. IGF در رشد و تکثیر سلولی نقش دارد و اختلال در تنظیم آن ممکن است به ایجاد و بزرگ شدن فیبروم ها کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که تأثیر متقابل این عوامل پیچیده است و مکانیسم های دقیقی که توسط آنها در ایجاد فیبروم کمک می کنند هنوز در حال روشن شدن است. علاوه بر این، حساسیت فردی به فیبروم ممکن است تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی قرار گیرد.

درک علل فیبروم رحم برای توسعه رویکرد های درمانی هدفمند و استراتژی های پیشگیرانه ضروری است. با به دست آوردن بینش در مورد مکانیسم های اساسی توسعه فیبروم، محققان و متخصصان می توانند در جهت درمان ها و مداخلات موثرتر برای افراد مبتلا به این بیماری رایج زنان کار کنند.

راه های تشخیص فیبروم

اگر علائمی را تجربه می کنید که ممکن است مربوط به فیبروم رحم باشد، مهم است که به دنبال ارزیابی پزشکی باشید. تشخیص فیبروم رحم شامل موارد زیر می باشد:

1. معاینه لگن

یک پزشک ممکن است بتواند وجود فیبروم ها را در طول معاینه لگن احساس کند.

2. تست های تصویربرداری

سونوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن ممکن است برای تجسم اندازه، تعداد و محل فیبروم ها استفاده شود.

3. هیستروسکوپی

یک تلسکوپ نازک و نورانی به نام هیستروسکوپ برای بررسی داخل رحم از نظر فیبروم استفاده می شود.

گزینه های درمان فیبروم رحم

درمان فیبروم رحم به شدت علائم، اندازه و محل فیبروم ها و اهداف تولید مثلی بیمار بستگی دارد. در اینجا در جست و جوی بهترین روش درمان فیبروم رحم، گزینه های درمانی مختلف را بررسی می کنیم:

1. انتظار هوشیارانه

اگر فیبروم ها کوچک هستند و علائمی ایجاد نمی کنند، پزشک ممکن است نظارت منظم را بدون مداخله فوری توصیه کند.

2. دارو ها

دارو های هورمونی، مانند قرص های ضد بارداری یا آگونیست های GnRH، ممکن است با تنظیم چرخه قاعدگی و کاهش خونریزی شدید و درد لگن، به مدیریت علائم کمک کنند.

3. روش‌ های کم تهاجمی

گزینه ‌هایی مانند آمبولیزاسیون شریان رحمی، میولیز یا فرسایش آندومتر ممکن است برای کوچک کردن یا از بین بردن فیبروم در حین حفظ رحم در نظر گرفته شود.

4. برداشتن فیبروم با جراحی (میومکتومی)

این روش شامل برداشتن فیبروم ها در حالی که رحم دست نخورده باقی می ماند، ممکن است گزینه ای برای زنانی باشد که می خواهند باروری خود را حفظ کنند.

5. هیسترکتومی

در موارد علائم شدید یا زمانی که درمان های دیگر موثر نبوده اند، ممکن است برداشتن رحم با جراحی توصیه شود.

جمع بندی | بررسی علائم فیبروم رحم

فیبروم رحم یک بیماری شایع زنانه است که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم و عوارض شود. برای افرادی که علائم فیبروم رحم را تجربه می کنند بسیار مهم است که به دنبال ارزیابی پزشکی باشند و گزینه های درمانی موجود را با یک متخصص در میان بگذارند. با درک علائم، علل، تشخیص و گزینه های درمانی فیبروم رحم، افراد می توانند تصمیمات آگاهانه ای در مورد مراقبت های بهداشتی و رفاه خود بگیرند.