» بیماری ها و پیشگیری » همه چیز درباره زگیل تناسلی
hpv چیست

همه چیز درباره زگیل تناسلی

30 دی 1403 12۰74

همه چیز درباره زگیل تناسلی 

زگیل تناسلی یکی از بیماری‌های شایع و قابل انتقال از راه تماس جنسی است که بسیاری از افراد ممکن است آن را تجربه کنند. این بیماری معمولاً به‌وسیله ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود و به صورت ضایعات کوچک و گوشتی در نواحی تناسلی ظاهر می‌شود. اگرچه ممکن است مشاهده این ضایعات باعث نگرانی شود، اما باید بدانید که در بسیاری از موارد، زگیل تناسلی می‌تواند به‌راحتی درمان شود و عوارض جدی نداشته باشد. آمارها نشان می‌دهند که بیش از ۷۰% از افراد بالغ در مقطعی از زندگی خود به ویروس HPV مبتلا می‌شوند، اما بیشتر آن‌ها حتی متوجه ابتلا خود نمی‌شوند.

فهرست مطالب این صفحه

در این مقاله، قصد داریم تا همه چیز را درباره زگیل تناسلی برای شما شرح دهیم، از نحوه انتقال و علائم گرفته تا روش‌های پیشگیری و درمان. خواهش می‌کنیم تا انتهای مطلب همراه ما باشید تا نگرانی‌هایتان را برطرف کرده و با آگاهی کامل از این موضوع، اقدام کنید.

در ادامه، به تفصیل به پرسش‌های رایج در این زمینه پاسخ خواهیم داد و به شما کمک می‌کنیم تا درباره زگیل تناسلی زنان و مردان بیشتر بدانید.

باشد که این اطلاعات به شما آرامش دهد و بتوانید اقدامات به موقع و مناسب را برای حفظ سلامت خود انجام دهید.

علائم زگیل تناسلی در مردان و زنان

زگیل تناسلی به‌طور کلی می‌تواند در نواحی مختلف بدن ظاهر شود. برخی از افراد ممکن است هیچ‌گونه علامتی از ابتلا به این بیماری نداشته باشند و تنها در حین معاینه پزشکی یا بررسی‌های معمول متوجه آن شوند. در دیگر موارد، علائم به‌طور واضح و قابل مشاهده خواهند بود.

علائم زگیل تناسلی مردان:

  • وجود ضایعات گوشتی: زگیل‌ها معمولاً به‌صورت برجستگی‌های کوچک و گوشتی ظاهر می‌شوند که ممکن است رنگ آن‌ها مشابه پوست بدن یا کمی تیره‌تر باشد.
  • زگیل در ناحیه آلت تناسلی: بیشتر زگیل‌های تناسلی در آلت تناسلی مردان (به‌ویژه در ناحیه سر آلت یا بخش زیرین آن) ظاهر می‌شوند.
  • زگیل در نواحی مقعد: زگیل‌های تناسلی ممکن است در اطراف مقعد یا درون آن نیز مشاهده شوند.
  • زگیل در کشاله ران: برخی از مردان ممکن است زگیل‌هایی در ناحیه کشاله ران یا زیر شکم خود مشاهده کنند.
  • خارش یا سوزش: گاهی اوقات زگیل‌ها ممکن است باعث خارش، سوزش یا حتی درد خفیف شوند، به‌خصوص در هنگام نزدیکی جنسی یا پس از آن.

علائم زگیل تناسلی زنان:

  • وجود ضایعات مشابه گوشتی: زگیل‌ها در زنان نیز به‌صورت برجستگی‌های کوچک و گوشتی در نواحی مختلف تناسلی ظاهر می‌شوند.
  • زگیل در ناحیه واژن: یکی از شایع‌ترین مکان‌ها برای ظهور زگیل تناسلی در زنان، ناحیه واژن یا اطراف آن است.
  • زگیل در نواحی مقعد: مانند مردان، زنان نیز ممکن است زگیل‌هایی در اطراف مقعد یا درون آن داشته باشند.
  • زگیل در دهانه رحم (سرویکس): در برخی موارد، زگیل‌ها در ناحیه دهانه رحم ایجاد می‌شوند که ممکن است از طریق آزمایشات پزشکی تشخیص داده شوند. این نوع زگیل ممکن است علائمی نداشته باشد.
  • خارش و سوزش: برخی زنان احساس خارش یا سوزش در نواحی تناسلی خود دارند که به‌علت زگیل‌هاست. این احساس می‌تواند پس از مقاربت یا در مواقع خاص تشدید شود.

مکان‌هایی که زگیل تناسلی به وجود می‌آید:

  • آلت تناسلی: شایع‌ترین مکان برای زگیل‌های تناسلی در مردان و زنان است.
  • مقعد: نواحی اطراف یا درون مقعد می‌توانند محل ظهور زگیل‌ها باشند.
  • کشاله ران و ناحیه زیر شکم: زگیل‌ها در این مناطق نیز ممکن است ظاهر شوند، به‌خصوص در نزدیکی نواحی تناسلی.
  • دهانه رحم (در زنان): زگیل‌ها در زنان ممکن است در دهانه رحم نیز مشاهده شوند، که معمولاً به‌وسیله معاینه پزشکی تشخیص داده می‌شود.
  • دهان و گلو: در برخی موارد، زگیل‌های تناسلی می‌توانند از طریق تماس دهانی منتقل شوند و در ناحیه دهان یا گلو ظاهر شوند. این نوع انتقال به‌ندرت اتفاق می‌افتد.

در نهایت، توجه به اینکه زگیل‌ها ممکن است علائمی نداشته باشند و در مراحل ابتدایی به‌طور پنهان باشند، بسیار مهم است. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، همواره به مشاوره پزشکی و انجام معاینات منظم توجه داشته باشید.

زگیل تناسلی علائم و درمان
زگیل تناسلی علائم و درمان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

زنان و مردانی که علائم زگیل تناسلی را مشاهده می‌کنند، باید به پزشک مراجعه کنند تا از درمان صحیح و پیشگیری از مشکلات احتمالی اطمینان حاصل کنند. مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم زیر اهمیت دارد:

علائم هشداردهنده برای مردان: (زگیل تناسلی مردان)

  • ظهور برجستگی‌های جدید: اگر ضایعات گوشتی جدیدی در نواحی تناسلی، مقعد یا کشاله ران ظاهر شود.
  • افزایش تعداد زگیل‌ها: اگر تعداد زگیل‌ها در نواحی مختلف بدن زیاد شود.
  • درد، خونریزی یا ترشحات: در صورتی که زگیل‌ها خونریزی کنند یا همراه با ترشحات غیرعادی باشند.
  • خارش، سوزش یا درد: اگر زگیل‌ها باعث خارش، سوزش یا درد در نواحی تناسلی یا مقعد شوند.

علائم هشداردهنده برای زنان: (زگیل تناسلی زنان)

  • وجود زگیل در ناحیه واژن یا دهانه رحم: اگر ضایعات گوشتی یا زگیل‌ها در نواحی حساس مانند واژن، دهانه رحم یا مقعد مشاهده شوند.
  • خونریزی غیرعادی: خونریزی یا لکه‌بینی غیرعادی از ناحیه واژن که ممکن است به‌علت زگیل‌های تناسلی باشد.
  • درد هنگام مقاربت: اگر زگیل‌ها باعث درد یا ناراحتی در هنگام مقاربت شوند.
  • زگیل‌های تیره یا تغییر رنگ یافته: در صورتی که زگیل‌ها تغییر رنگ داده و یا شکل آن‌ها تغییر کند، باید به پزشک مراجعه کرد.

علائم عمومی برای هر دو جنس:

  • زگیل‌های جدید یا رشد سریع: هر گونه تغییر در اندازه، رنگ یا تعداد زگیل‌ها باید مورد توجه قرار گیرد.
  • مشکلات ادراری: در صورتی که زگیل‌ها در نواحی مجاری ادراری قرار گیرند و مشکلاتی مانند دشواری در ادرار کردن ایجاد شود.
  • زگیل‌های دردناک یا عفونی: زگیل‌هایی که دردناک یا دچار عفونت شده باشند، باید سریعا بررسی شوند.

چه آزمایشی برای تشخیص زگیل تناسلی وجود دارد؟

برای تشخیص دقیق و بررسی وضعیت زگیل‌های تناسلی، پزشک ممکن است برخی آزمایش‌ها را پیشنهاد دهد. این آزمایش‌ها به شناسایی نوع ویروس HPV و تعیین درمان مناسب کمک می‌کنند:

۱. معاینه بالینی:

پزشک ممکن است زگیل‌های تناسلی را از طریق معاینه بالینی بررسی کند. این معاینه شامل مشاهده ضایعات در نواحی تناسلی، مقعد و سایر قسمت‌های بدن است. در صورتی که زگیل‌ها در نواحی داخلی مانند دهانه رحم قرار داشته باشند، پزشک از روش‌های زیر استفاده خواهد کرد.

۲. پاپ اسمیر (Pap Smear):

برای زنان، آزمایش پاپ اسمیر یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای شناسایی تغییرات سلولی در دهانه رحم است. این آزمایش به‌ویژه برای شناسایی ویروس HPV و پیشگیری از سرطان گردن رحم بسیار مهم است. پاپ اسمیر ممکن است تغییرات ناشی از HPV را شناسایی کند حتی اگر زگیل‌ها در نواحی داخلی ایجاد شده باشند.

۳. آزمایش HPV:

آزمایش HPV برای تشخیص دقیق نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) انجام می‌شود. این آزمایش معمولاً در صورت وجود تغییرات سلولی مشکوک در آزمایش پاپ اسمیر انجام می‌شود. آزمایش HPV می‌تواند انواع پرخطر ویروس‌ها را شناسایی کند که ممکن است به سرطان منجر شوند.

۴. بیوپسی (نمونه‌برداری):

در صورتی که زگیل‌ها به‌طور غیرمعمولی بزرگ شوند یا تغییرات غیرطبیعی در آن‌ها مشاهده شود، پزشک ممکن است اقدام به بیوپسی (نمونه‌برداری) کند. در این روش، مقداری از بافت زگیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا بررسی‌های دقیق‌تری روی آن انجام گیرد.

۵. پزشکی تصویربرداری:

در برخی موارد خاص، پزشک ممکن است از تصویربرداری برای بررسی گسترش ویروس به سایر نواحی بدن استفاده کند، به‌خصوص اگر زگیل‌ها در مناطق داخلی مانند مقعد یا دهانه رحم قرار داشته باشند.

hpv چیست

آیا اچ پی وی همان زگیل تناسلی است؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و زگیل تناسلی دو چیز متفاوت هستند، اما ارتباط نزدیکی با هم دارند. HPV یک ویروس است که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود. در واقع، زگیل تناسلی نتیجه عفونت با برخی از انواع ویروس HPV است. بنابراین، زگیل تناسلی ناشی از عفونت با ویروس HPV است، اما تمام انواع HPV باعث بروز زگیل تناسلی نمی‌شوند.

ویروس HPV بیش از ۲۰۰ نوع مختلف دارد، اما همه انواع آن به زگیل تناسلی منجر نمی‌شوند. برخی از انواع این ویروس به‌طور خاص به‌عنوان عامل اصلی ایجاد زگیل‌های تناسلی شناخته می‌شوند، در حالی که برخی از انواع دیگر ممکن است به مشکلات جدی‌تری مانند سرطان منجر شوند.

انواع ویروس HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

۱. انواع کم‌خطر (Low-risk HPV types):

این انواع از ویروس HPV معمولاً باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند و در اکثر موارد خطرات جدی به دنبال ندارند. انواع ۶ و ۱۱ از ویروس HPV، از جمله رایج‌ترین انواع کم‌خطر هستند که به زگیل تناسلی منجر می‌شوند.

  • زگیل تناسلی: این ویروس‌ها باعث رشد زگیل‌هایی می‌شوند که در نواحی تناسلی (مانند آلت تناسلی، واژن، مقعد، کشاله ران) ظاهر می‌شوند.
  • غیرسرطانی: به‌طور کلی، این ویروس‌ها باعث سرطان نمی‌شوند، اما باعث ایجاد زگیل‌ها می‌شوند که ممکن است ناراحتی‌هایی مانند خارش، سوزش یا درد ایجاد کنند.

۲. انواع پرخطر (High-risk HPV types):

این انواع از ویروس HPV می‌توانند به تغییرات سلولی در نواحی تناسلی منجر شوند و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. انواع ۱۶ و ۱۸ از جمله شناخته‌شده‌ترین انواع پرخطر HPV هستند.

  • سرطان: انواع پرخطر HPV ممکن است باعث تغییرات سلولی در دهانه رحم (سرویکس) و سایر نواحی تناسلی شوند که در نهایت می‌تواند به سرطان منجر شود. این تغییرات می‌توانند بدون علامت باشند و تنها از طریق آزمایش‌های پزشکی (مانند پاپ اسمیر و آزمایش HPV) قابل تشخیص هستند.
  • سرطان دهانه رحم: انواع پرخطر HPV نقش اصلی را در ایجاد سرطان دهانه رحم ایفا می‌کنند، اما ممکن است به سرطان‌های دیگر مانند سرطان مقعد، واژن، آلت تناسلی، گلو و دهان نیز منجر شوند.

انواع زگیل تناسلی با نشانه های ظاهری

زگیل تناسلی که ناشی از عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است، انواع مختلفی دارد. این انواع ممکن است در ظاهر و شدت متفاوت باشند و بسته به نوع ویروس ایجادکننده آن‌ها، خطرات متفاوتی را به همراه داشته باشند. در اینجا به بررسی انواع زگیل‌های تناسلی و نشانه‌های هر یک می‌پردازیم.

۱. زگیل‌های تناسلی معمولی (Common genital warts):

  • نشانه‌ها: این نوع زگیل‌ها معمولاً به صورت برجستگی‌های کوچک و بی‌درد در نواحی تناسلی مانند آلت تناسلی، مقعد یا واژن ظاهر می‌شوند. این زگیل‌ها ممکن است به رنگ پوست یا کمی تیره‌تر باشند و سطحی صاف یا زبر داشته باشند.
  • خطر: این زگیل‌ها معمولاً ناشی از انواع کم‌خطر HPV مانند نوع ۶ و ۱۱ هستند و به طور کلی خطر سرطان ایجاد نمی‌کنند، اما می‌توانند به علت ظاهر ناخوشایند و ناراحتی‌های فیزیکی مثل خارش یا سوزش مزاحمت ایجاد کنند.

۲. زگیل‌های تناسلی خوشه‌ای (Clustered genital warts):

  • نشانه‌ها: این نوع زگیل‌ها ممکن است به صورت خوشه‌ای یا گروهی در نواحی تناسلی رشد کنند. آن‌ها می‌توانند برجسته، نرم و شبیه به گل کلم باشند.
  • خطر: این نوع از زگیل‌ها نیز معمولاً ناشی از HPV نوع ۶ و ۱۱ هستند و به طور معمول خطرناک نیستند، اما به دلیل تجمع و رشد زیاد ممکن است احساس ناراحتی ایجاد کنند.

۳. زگیل‌های تناسلی پنهان (Hidden genital warts):

  • نشانه‌ها: این زگیل‌ها معمولاً در نواحی داخلی بدن مانند دهانه رحم (سرویکس)، داخل واژن یا مقعد پنهان هستند. ممکن است فرد هیچ‌گونه علائم قابل مشاهده‌ای نداشته باشد.
  • خطر: چون این نوع زگیل‌ها قابل مشاهده نیستند، افراد ممکن است از وجود آن‌ها بی‌خبر باشند. این نوع زگیل‌ها می‌توانند ناشی از HPVهای کم‌خطر یا پرخطر باشند و برای سلامتی به خطر بیافتند، به‌ویژه اگر از انواع پرخطر باشند.

۴. زگیل‌های تناسلی مسطح (Flat genital warts):

  • نشانه‌ها: زگیل‌های مسطح به صورت ضایعاتی صاف و کوچک در نواحی تناسلی ظاهر می‌شوند. این زگیل‌ها ممکن است به رنگ پوست یا کمی قرمز باشند و سطح‌شان صاف است.
  • خطر: این نوع زگیل‌ها می‌توانند به‌ویژه در دهانه رحم ظاهر شوند و ناشی از انواع پرخطر HPV (مثل انواع ۱۶ و ۱۸) باشند که ممکن است خطر تغییرات سلولی و در نتیجه سرطان دهانه رحم یا دیگر سرطان‌های تناسلی را افزایش دهند.

خطرناک ترین زگیل تناسلی چیست؟ 

زگیل‌های تناسلی ناشی از انواع پرخطر HPV (مانند انواع ۱۶ و ۱۸):

  • نشانه‌ها: زگیل‌های تناسلی که توسط انواع پرخطر HPV ایجاد می‌شوند، ممکن است در ابتدا مشابه سایر زگیل‌ها باشند و در نواحی تناسلی ظاهر شوند. اما آن‌ها معمولاً بدون علامت یا با علائم بسیار کم همراه هستند.
  • خطر: این انواع ویروس می‌توانند به تغییرات سلولی در نواحی تناسلی منجر شوند که در صورت عدم درمان می‌تواند به سرطان‌های دهانه رحم، آلت تناسلی، مقعد، واژن، و گلو منجر شود. به‌ویژه HPV نوع ۱۶ و ۱۸ که عامل اصلی سرطان دهانه رحم هستند، از خطرناک‌ترین انواع این ویروس محسوب می‌شوند.
  • ویروس های مقاربتی

آیا هر برجستگی در ناحیه تناسلی، زگیل تناسلی است؟

زگیل‌های تناسلی به طور کلی به نظر می‌رسند که شبیه به برخی از سایر ضایعات پوستی و بیماری‌های پوستی دیگر هستند. در اینجا به مقایسه زگیل تناسلی با سایر ضایعات مشابه می‌پردازیم و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

شباهت‌های زگیل تناسلی با سایر ضایعات پوستی

  1. زگیل‌های معمولی (Verruca vulgaris):
    • شباهت‌ها: زگیل‌های تناسلی و زگیل‌های معمولی هر دو توسط ویروس HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) ایجاد می‌شوند و به صورت برجستگی‌های گوشتی و معمولاً سخت به نظر می‌رسند. این زگیل‌ها ممکن است دارای سطحی زبر و ناهموار باشند.
    • تفاوت‌ها: زگیل‌های معمولی بیشتر در نواحی دست‌ها، انگشت‌ها یا پاها ظاهر می‌شوند، در حالی که زگیل‌های تناسلی در نواحی تناسلی و مقعد رشد می‌کنند.
  2. برجستگی‌های مقعدی (Anal warts):
    • شباهت‌ها: زگیل‌های تناسلی و برجستگی‌های مقعدی هر دو از ویروس HPV ناشی می‌شوند و در نواحی مشابه بدن، به ویژه در اطراف مقعد و نواحی تناسلی ظاهر می‌شوند.
    • تفاوت‌ها: برجستگی‌های مقعدی ممکن است به دلیل سایر عوامل مانند عفونت‌های قارچی یا بیماری‌های مقاربتی ایجاد شوند، در حالی که زگیل‌های تناسلی معمولاً ناشی از ویروس HPV هستند.
  3. درماتیت و التهاب‌های پوستی (Dermatitis):
    • شباهت‌ها: درماتیت می‌تواند باعث قرمزی، التهاب و ضایعاتی شبیه به زگیل تناسلی شود. این التهاب‌ها ممکن است در نواحی تناسلی ایجاد شوند.
    • تفاوت‌ها: درماتیت به‌طور معمول به دلیل آلرژی، تحریک یا التهاب پوستی ایجاد می‌شود و همراه با خارش و سوزش است، در حالی که زگیل تناسلی بیشتر به صورت ضایعات گوشتی و برجسته ظاهر می‌شود و معمولاً بدون خارش است.
  4. کوندیلوما (Condyloma):
    • شباهت‌ها: کوندیلوما یا زگیل‌های تناسلی نوعی از زگیل‌های تناسلی هستند که توسط HPV ایجاد می‌شوند. کوندیلوما به طور خاص به ضایعات زگیل‌مانند اطلاق می‌شود که در نواحی تناسلی، مقعد یا دهانه رحم به وجود می‌آید.
    • تفاوت‌ها: کوندیلوما ممکن است بزرگتر از زگیل‌های معمولی باشد و شکل‌های خاص‌تری مانند خوشه‌ای (شبیه به گل کلم) به خود بگیرد.
  5. زخم‌های تبخال تناسلی (Genital herpes sores):
    • شباهت‌ها: هر دو می‌توانند در نواحی تناسلی ظاهر شوند و باعث بروز ضایعاتی در این مناطق شوند.
    • تفاوت‌ها: زخم‌های تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شوند، در حالی که زگیل‌های تناسلی ناشی از ویروس HPV هستند. زخم‌های تبخال معمولاً به صورت تاول‌های دردناک و پر از مایع ظاهر می‌شوند و با تب و درد همراه هستند، در حالی که زگیل‌های تناسلی معمولاً بی‌درد و بدون علائم خاصی هستند.
  6. سرطان‌های تناسلی (Genital cancers):
    • شباهت‌ها: برخی از سرطان‌های تناسلی مانند سرطان دهانه رحم، آلت تناسلی، یا مقعد ممکن است با زگیل‌های تناسلی ارتباط داشته باشند، زیرا برخی انواع پرخطر HPV می‌توانند به این سرطان‌ها منجر شوند.
    • تفاوت‌ها: سرطان‌های تناسلی معمولاً به‌طور قابل توجهی دردناک‌تر و به همراه علائم جدی مانند خونریزی، تورم، و تغییرات غیرعادی در ضایعات هستند. زگیل‌های تناسلی اغلب بی‌علامت هستند و به‌طور کلی خطرناک نیستند، مگر اینکه توسط انواع پرخطر HPV ایجاد شده باشند.

نتیجه‌گیری:

زگیل‌های تناسلی ممکن است در ظاهر شباهت‌هایی به برخی از ضایعات پوستی دیگر مانند زگیل‌های معمولی، درماتیت، یا برجستگی‌های مقعدی داشته باشند. اما به دلیل اینکه زگیل‌های تناسلی ناشی از ویروس HPV هستند، آنها معمولاً در نواحی تناسلی و مقعد ظاهر می‌شوند و در صورتی که در افراد دچار عفونت با انواع پرخطر این ویروس باشند، می‌توانند خطرناک‌تر باشند. تشخیص دقیق نوع ضایعه و مشورت با پزشک برای درمان مناسب ضروری است.

 

در صورتیکه پارتنر جنسی شما زگیل تناسلی دارد، حتما بدانید:

اگر پارتنر جنسی شما زگیل تناسلی داشته باشد، رعایت چند نکته مهم می‌تواند به شما کمک کند تا خطر ابتلا به عفونت HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) و زگیل تناسلی را کاهش دهید. این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست و غشاهای مخاطی در نواحی تناسلی، مقعد و دهان منتقل می‌شود. در اینجا چند نکته برای محافظت از خود و مدیریت خطرات ناشی از تماس جنسی با فرد مبتلا به زگیل تناسلی آورده شده است:

۱. استفاده از کاندوم

  • پوشش دهی بهتر: استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی (واژنی، مقعدی یا دهانی) می‌تواند خطر انتقال HPV و سایر بیماری‌های مقاربتی را کاهش دهد. اگرچه کاندوم نمی‌تواند به طور کامل پوست یا نواحی غیرپوشیده بدن را که ممکن است زگیل داشته باشند پوشش دهد، اما همچنان خطر را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
  • کاندوم و زگیل تناسلی: حتی اگر هیچ زگیلی در سطح قابل مشاهده نباشد، HPV همچنان می‌تواند از طریق تماس مستقیم منتقل شود، بنابراین استفاده از کاندوم همیشه توصیه می‌شود.

۲. برقراری رابطه جنسی با پارتنر ثابت

  • کاهش خطر انتقال: رابطه جنسی با یک پارتنر ثابت که در حال حاضر مبتلا به زگیل تناسلی است، می‌تواند احتمال انتقال HPV را کاهش دهد. با این حال، این نکته به این معنا نیست که خطر به طور کامل از بین می‌رود.

۳. اجتناب از رابطه جنسی در زمان وجود زگیل‌های قابل مشاهده

  • خطر بالاتر انتقال: اگر پارتنر شما زگیل‌های قابل مشاهده در نواحی تناسلی، مقعد یا دهان دارد، توصیه می‌شود که از رابطه جنسی خودداری کنید تا خطر انتقال ویروس کاهش یابد. ویروس در این زمان از طریق تماس مستقیم منتقل می‌شود.

۴. آزمایش و معاینات منظم

  • بررسی وضعیت سلامت: در صورت آگاهی از وجود زگیل تناسلی در پارتنر خود، مهم است که شما نیز آزمایش‌های HPV و معاینات منظم را انجام دهید. زنان باید از آزمایش پاپ اسمیر (Pap Smear) و آزمایش HPV برای تشخیص تغییرات سلولی در دهانه رحم استفاده کنند. این آزمایش‌ها به تشخیص مشکلات قبل از تبدیل به سرطان کمک می‌کنند.

۵. واکسن HPV

  • پیشگیری از ابتلا: واکسن HPV می‌تواند در پیشگیری از انواع خاص HPV که باعث زگیل تناسلی و سرطان‌های مرتبط با آن می‌شوند، موثر باشد. واکسن مخصوصاً برای افراد زیر ۲۶ سال توصیه می‌شود، اما حتی در سنین بالاتر نیز می‌تواند مفید باشد.
  • تماس با پزشک: برای دریافت مشاوره دقیق در مورد دریافت واکسن HPV و زمان مناسب برای آن، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

۶. حفظ سلامت سیستم ایمنی

  • تقویت سیستم ایمنی: سیستم ایمنی قوی‌تر می‌تواند به بدن کمک کند تا عفونت‌های ویروسی مانند HPV را بهتر کنترل کند. رعایت تغذیه مناسب، خواب کافی، ورزش منظم و مدیریت استرس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند.

۷. آگاهی و گفتگو با پارتنر

  • ارتباط باز: داشتن یک گفتگو صادقانه و محترمانه با پارتنر در مورد وضعیت سلامت جنسی بسیار مهم است. آگاهی از وضعیت یکدیگر در زمینه زگیل تناسلی و سایر بیماری‌های مقاربتی می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتری برای پیشگیری از انتقال بیماری‌ها کمک کند.

۸. مراجعه به پزشک در صورت ظهور علائم

  • مشاوره پزشکی: اگر شما یا پارتنر شما علائمی مانند زگیل‌های تناسلی یا تغییرات غیرمعمول در نواحی تناسلی مشاهده کردید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. درمان زگیل‌های تناسلی می‌تواند به کاهش انتشار ویروس کمک کند و از بروز عوارض جلوگیری کند.

۹. عدم استفاده از اشیاء مشترک

  • پرهیز از تماس مستقیم با اشیاء آلوده: از اشتراک‌گذاری اشیائی مانند حوله‌ها، لباس‌های زیر، یا ابزارهای جنسی که ممکن است آلوده به ویروس HPV باشند، خودداری کنید. این اشیاء می‌توانند به انتقال ویروس کمک کنند.
  • زگیل زگیل تناسلی

راه های انتقال زگیل تناسلی چیست؟ 

زگیل تناسلی که ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است، از طریق تماس مستقیم پوست به پوست و به ویژه از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. ویروس HPV می‌تواند از فردی به فرد دیگر از طریق راه‌های مختلفی منتقل شود. در ادامه به برخی از مهم‌ترین راه‌های انتقال زگیل تناسلی اشاره می‌کنیم:

۱. رابطه جنسی واژنی

  • انتقال از طریق تماس جنسی: HPV معمولاً از طریق رابطه جنسی واژنی منتقل می‌شود. حتی در صورتی که زگیل‌های قابل مشاهده وجود نداشته باشند، ویروس می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
  • چرا این نوع انتقال رایج است؟: HPV در نواحی تناسلی، مقعد و دهان وجود دارد و تماس با این نواحی هنگام رابطه جنسی می‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

۲. رابطه جنسی مقعدی

  • انتقال از طریق مقعد: رابطه جنسی مقعدی نیز یکی از راه‌های شایع انتقال HPV است. در این نوع رابطه، پوست و غشای مخاطی اطراف مقعد می‌تواند در معرض ویروس قرار گیرد و آن را منتقل کند.

۳. رابطه جنسی دهانی

  • انتقال از طریق دهان و حلق: در برخی موارد، HPV می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود. در این حالت، تماس دهان با نواحی تناسلی، مقعد یا حتی دهان می‌تواند باعث انتقال ویروس شود. این نوع انتقال می‌تواند منجر به ایجاد زگیل‌های تناسلی در دهان، گلو یا لوزه‌ها شود.

۴. تماس پوست به پوست

  • تماس با پوست آلوده: HPV می‌تواند از طریق تماس مستقیم پوست به پوست در نواحی تناسلی، مقعد، ران‌ها و حتی انگشتان منتقل شود. در این صورت، ممکن است فردی که زگیل تناسلی ندارد، از طریق تماس با پوست فرد آلوده، ویروس را دریافت کند.

۵. استفاده از وسایل جنسی مشترک

  • انتقال از طریق ابزارهای جنسی آلوده: استفاده از وسایل جنسی مشترک مانند ویبراتورها، دلمه‌های جنسی یا کاندوم‌ها می‌تواند باعث انتقال ویروس HPV شود، به ویژه اگر این وسایل به طور کامل ضدعفونی نشده باشند.

۶. انتقال از مادر به نوزاد

  • انتقال از طریق زایمان طبیعی: در موارد نادر، در صورتی که مادر مبتلا به HPV باشد و در هنگام زایمان طبیعی به نوزاد انتقال یابد، نوزاد ممکن است دچار زگیل‌های تناسلی در ناحیه دهان یا دستگاه تناسلی خود شود.

۷. تماس با اشیاء آلوده (به ندرت)

  • پوشاک و حوله‌های مشترک: تماس با اشیائی مانند حوله‌ها، لباس‌های زیر یا حمام‌هایی که در آن‌ها افراد مبتلا به HPV بوده‌اند، می‌تواند یکی از راه‌های انتقال این ویروس باشد. اما این نوع انتقال به مراتب کمتر از انتقال از طریق تماس مستقیم پوست به پوست است.

۸. زمانی که هیچ زگیل قابل مشاهده‌ای وجود ندارد

  • انتقال از فردی که هیچ علامتی ندارد: یکی از نکات مهم این است که فرد ممکن است بدون داشتن هیچ زگیل یا علامت قابل مشاهده، ویروس را منتقل کند. حتی در زمان‌هایی که زگیلی مشاهده نمی‌شود (به اصطلاح دوره پنهان)، HPV هنوز می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

پیشگیری از انتقال زگیل تناسلی:

  • استفاده از کاندوم: کاندوم می‌تواند تا حد زیادی خطر انتقال HPV را کاهش دهد، اگرچه نمی‌تواند به طور کامل از انتقال جلوگیری کند، زیرا این ویروس می‌تواند از طریق نواحی غیرپوشیده نیز منتقل شود.
  • واکسن HPV: واکسن HPV می‌تواند در پیشگیری از برخی انواع پرخطر این ویروس که موجب سرطان می‌شوند، موثر باشد.
  • معاینات منظم: انجام آزمایش‌های منظم و مشاوره پزشکی می‌تواند به شناسایی زگیل تناسلی و سایر عوارض احتمالی کمک کند.

به طور کلی، مهم‌ترین راه انتقال زگیل تناسلی، تماس جنسی با فرد آلوده است. بنابراین، رعایت احتیاط در هنگام برقراری رابطه جنسی و استفاده از اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این عفونت کمک کند.

درمان زگیل تناسلی عمدتاً بر اساس روش‌های پزشکی و درمانی مختلف انجام می‌شود که هدف اصلی آن کاهش علائم، جلوگیری از گسترش ویروس و جلوگیری از عوارض احتمالی است. با این حال، مهم است بدانید که درمان‌های موجود می‌توانند زگیل‌ها را از بین ببرند، اما ویروس HPV ممکن است همچنان در بدن باقی بماند و فرد می‌تواند آن را به دیگران منتقل کند.

زگیل تناسلی مردان

روش های درمان زگیل تناسلی 

در ادامه به برخی از روش‌های درمان زگیل تناسلی اشاره می‌کنیم:

۱. درمان‌های موضعی (محلی)

این درمان‌ها معمولاً شامل داروهایی هستند که به طور مستقیم بر روی زگیل‌ها اعمال می‌شوند:

  • کرم‌ها و پمادهای تجویزی: داروهایی مانند پودوفیلین و پودوفیلوکسید یا imiquimod که برای از بین بردن زگیل‌های تناسلی و کاهش اندازه آنها استفاده می‌شود. این داروها معمولاً توسط پزشک تجویز می‌شوند.
  • تری کلرواستیک اسید (TCA): این ماده شیمیایی به طور مستقیم بر روی زگیل‌ها اعمال می‌شود و به سوزاندن آنها کمک می‌کند. این درمان توسط پزشک انجام می‌شود.
  • کرم‌های ضد ویروسی: برخی از کرم‌ها مانند imiquimod با تحریک سیستم ایمنی بدن به مقابله با ویروس کمک می‌کنند.

۲. جراحی و درمان‌های فیزیکی

در صورتی که زگیل‌ها به درمان‌های موضعی پاسخ ندهند، روش‌های فیزیکی زیر می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند:

  • فریز کردن زگیل‌ها (کرایوتراپی): در این روش، زگیل‌ها با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می‌شوند تا بافت آسیب دیده از بین برود. این روش ممکن است به صورت دردناک باشد.
  • برداشتن زگیل‌ها با لیزر: لیزر برای از بین بردن زگیل‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌شود. این روش ممکن است در مواردی که زگیل‌ها بزرگ یا مقاوم به درمان‌های دیگر هستند، مفید باشد.
  • برداشتن زگیل‌ها با جراحی: اگر زگیل‌ها مقاوم به درمان‌های دیگر باشند، پزشک ممکن است آنها را با جراحی بردارد.
  • الکتروکوتری: این روش شامل سوزاندن زگیل‌ها با استفاده از جریان الکتریکی است.

۳. واکسیناسیون HPV

اگرچه واکسن HPV نمی‌تواند زگیل‌های تناسلی فعلی را درمان کند، اما می‌تواند از ابتلا به انواع جدید HPV که ممکن است منجر به ایجاد زگیل‌های جدید شود، جلوگیری کند. واکسن‌های موجود شامل واکسن‌های Gardasil و Cervarix هستند که معمولاً برای پیشگیری از سرطان‌های مرتبط با HPV نیز توصیه می‌شوند.

۴. درمان‌های خانگی

بعضی از افراد از درمان‌های خانگی برای کاهش علائم زگیل تناسلی استفاده می‌کنند، اما این درمان‌ها ممکن است اثرگذاری کمتری داشته باشند و بهتر است فقط تحت نظر پزشک انجام شوند:

  • سیر: سیر ممکن است خواص ضد ویروسی داشته باشد، اما اثربخشی آن در درمان زگیل تناسلی به خوبی اثبات نشده است.
  • سرکه سیب: برخی افراد از سرکه سیب به صورت موضعی برای سوزاندن زگیل‌ها استفاده می‌کنند، اگرچه باید مراقب تحریک پوست بود.
  • روغن درخت چای: این روغن به عنوان یک ضد ویروس طبیعی شناخته می‌شود، اما باید با احتیاط استفاده شود.

عکس واضح از زگیل تناسلی

چقدر طول می کشد زگیل تناسلی از بین برود؟ 

مدت زمانی که زگیل تناسلی طول می‌کشد تا از بین برود، می‌تواند بسته به عواملی مانند نوع درمان انتخابی، وضعیت سیستم ایمنی فرد و اندازه و تعداد زگیل‌ها متفاوت باشد. در برخی افراد، زگیل‌ها به خودی خود از بین می‌روند، اما در دیگران ممکن است برای درمان آنها نیاز به مداخلات پزشکی باشد.

۱. بدون درمان:

  • طول مدت زمان برای از بین رفتن خود به خود: در برخی افراد، سیستم ایمنی بدن می‌تواند ویروس HPV را به مرور زمان کنترل کرده و زگیل‌ها خود به خود از بین بروند. این فرآیند ممکن است از چند ماه تا چند سال طول بکشد.
  • پیشرفت بیماری: زگیل‌های تناسلی در برخی افراد ممکن است بدون درمان باقی بمانند یا بزرگ‌تر و بیشتر شوند. این به‌ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند (مانند افراد مبتلا به HIV یا کسانی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند) بیشتر دیده می‌شود.

۲. با درمان:

درمان‌های پزشکی می‌توانند زمان مورد نیاز برای از بین بردن زگیل‌ها را کاهش دهند. بسته به نوع درمان، زمان بهبودی ممکن است متفاوت باشد:

  • درمان‌های موضعی (داروهای کرم و پماد): داروهای موضعی مانند پودوفیلوکسید یا ایمیکیمود معمولاً در عرض ۴ تا ۱۲ هفته اثر خود را نشان می‌دهند. این درمان‌ها ممکن است نیاز به تکرار داشته باشند.
  • کرایوتراپی (فریز کردن): در این روش، زگیل‌ها معمولاً در یک جلسه درمانی از بین می‌روند یا پس از ۱-۲ هفته به طور کامل درمان می‌شوند.
  • لیزر درمانی: درمان با لیزر ممکن است نیاز به چندین جلسه درمانی داشته باشد. معمولاً نتایج آن سریع‌تر از درمان‌های موضعی دیده می‌شود.
  • جراحی: در صورتی که زگیل‌ها به درمان‌های دیگر پاسخ ندهند، ممکن است جراحی برای برداشتن آنها لازم باشد. در این حالت، زگیل‌ها معمولاً بلافاصله پس از جراحی از بین می‌روند، اما ممکن است نیاز به پیگیری‌های پزشکی برای جلوگیری از عود داشته باشند.

۳. عوامل تأثیرگذار بر مدت زمان درمان:

  • قدرت سیستم ایمنی: سیستم ایمنی افراد نقش بزرگی در درمان زگیل‌های تناسلی دارد. در افرادی که سیستم ایمنی قوی دارند، ممکن است زگیل‌ها سریع‌تر از بین بروند.
  • نوع HPV: برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌های مقاوم‌تری شوند که نیاز به درمان طولانی‌تری دارند.
  • اندازه و تعداد زگیل‌ها: هر چه تعداد و اندازه زگیل‌ها بیشتر باشد، درمان طولانی‌تر خواهد بود.

نتیجه‌گیری:

  • بدون درمان: ممکن است زگیل‌ها خود به خود بعد از چند ماه یا حتی چند سال از بین بروند، اما در برخی موارد ممکن است زگیل‌ها باقی بمانند و بیشتر شوند.
  • با درمان: درمان‌های پزشکی می‌توانند زگیل‌ها را در عرض ۴-۱۲ هفته از بین ببرند. درمان‌های فیزیکی (مانند کرایوتراپی یا لیزر) ممکن است زمان کمتری نیاز داشته باشند.

مهم است که در صورتی که زگیل‌های تناسلی مشاهده کردید، با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین روش درمانی را انتخاب کنید و از عوارض جانبی جلوگیری کنید.

پیشگیری از زگیل تناسلی

پیشگیری از زگیل تناسلی (که ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV است) به ویژه از طریق تغییرات در رفتار جنسی، واکسیناسیون و رعایت نکات بهداشتی قابل انجام است. در ادامه به بهترین روش‌های پیشگیری اشاره می‌کنیم:

۱. واکسیناسیون HPV

  • واکسیناسیون علیه HPV: بهترین و مؤثرترین روش پیشگیری از زگیل تناسلی، دریافت واکسن HPV است. واکسن‌های موجود مانند Gardasil و Cervarix می‌توانند از ابتلا به برخی از انواع پرخطر و کم خطر HPV (که موجب ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم می‌شوند) جلوگیری کنند.
  • سن مناسب برای واکسیناسیون: واکسیناسیون معمولاً در سنین ۱۱ تا ۱۲ سال توصیه می‌شود، اما حتی بزرگسالان نیز می‌توانند واکسن را دریافت کنند. واکسن به ویژه برای افرادی که قبل از تماس با ویروس HPV واکسینه می‌شوند مؤثر است.
  • پوشش انواع مختلف HPV: این واکسن‌ها از برخی از انواع HPV محافظت می‌کنند که به طور معمول باعث زگیل‌های تناسلی و سرطان‌های مرتبط با HPV می‌شوند.

۲. استفاده از کاندوم

  • کاندوم به عنوان یک محافظ: استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی، اعم از واژینال، مقعدی یا دهانی، خطر انتقال ویروس HPV را کاهش می‌دهد. کاندوم‌ها می‌توانند پوشش‌دهی خوبی برای نواحی تناسلی داشته باشند و از تماس مستقیم با پوست و مخاط که ممکن است ویروس در آنجا باشد، جلوگیری کنند.
  • عدم محافظت کامل: اگرچه کاندوم تا حد زیادی از انتقال HPV جلوگیری می‌کند، اما نمی‌تواند به طور کامل محافظت کند زیرا HPV از طریق تماس با نواحی که ممکن است پوشیده نباشند، انتقال یابد. بنابراین کاندوم به طور کامل از ابتلا جلوگیری نمی‌کند، اما هنوز یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش خطر است.

۳. پرهیز از تماس جنسی با فرد آلوده

  • اجتناب از رابطه جنسی با افراد مشکوک یا مبتلا به زگیل تناسلی: اگر شما یا شریک جنسی‌تان زگیل تناسلی دارید، بهتر است از رابطه جنسی خودداری کنید تا از انتقال ویروس به یکدیگر جلوگیری شود.
  • آگاهی از وضعیت سلامت شریک جنسی: داشتن آگاهی از سلامت جنسی شریک، و گفتگو درباره خطرات بیماری‌های مقاربتی، از جمله HPV، می‌تواند به پیشگیری کمک کند.

۴. تنظیم روابط جنسی سالم و محدود

  • رابطه جنسی تنها با یک شریک ثابت: محدود کردن تعداد شرکای جنسی می‌تواند خطر ابتلا به ویروس‌های مقاربتی از جمله HPV را کاهش دهد. داشتن یک شریک جنسی ثابت و وفادار، می‌تواند احتمال ابتلا به این ویروس را پایین آورد.
  • مراعات بهداشت فردی: رعایت بهداشت شخصی، از جمله شستشوی نواحی تناسلی قبل و بعد از رابطه جنسی، می‌تواند به کاهش خطر انتقال برخی بیماری‌های جنسی کمک کند.

۵. مشاوره و آزمایش منظم

  • آزمایش HPV برای زنان: زنان باید به طور منظم برای سرطان دهانه رحم و HPV آزمایش شوند. این آزمایش‌ها می‌توانند به تشخیص زودهنگام مشکلات مرتبط با HPV کمک کنند.
  • آزمایش برای مردان: اگرچه آزمایش HPV برای مردان توصیه نمی‌شود، اگر زگیل تناسلی در نواحی تناسلی یا دیگر قسمت‌های بدن مشاهده شود، مراجعه به پزشک ضروری است.

۶. پرهیز از دخانیات

  • تأثیر منفی سیگار بر سیستم ایمنی: سیگار کشیدن می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند، که این امر می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به زگیل‌های تناسلی شود. پرهیز از دخانیات می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش خطر ابتلا به HPV کمک کند.

۷. مراقبت از سیستم ایمنی بدن

  • تقویت سیستم ایمنی: سیستم ایمنی قوی می‌تواند در مقابله با ویروس‌های مختلف، از جمله HPV، مؤثر باشد. مصرف رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، خواب کافی و مدیریت استرس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند.

نکات مهم:

  • پیشگیری در برابر HPV با توجه به اینکه این ویروس به راحتی منتقل می‌شود، مهم‌ترین روش‌ها شامل واکسیناسیون و استفاده از کاندوم است.
  • پیشگیری از زگیل تناسلی ممکن است نیازمند ترکیب چندین روش مختلف باشد تا خطر ابتلا به ویروس و عوارض ناشی از آن کاهش یابد.

پیشگیری از زگیل تناسلی یک فرآیند چندگانه است که شامل واکسیناسیون، رفتار جنسی محافظت‌شده و رعایت بهداشت فردی می‌شود

بهترین پماد زگیل تناسلی در ایران

پماد زگیل تناسلی ادیب یکی از داروهای گیاهی موثر برای درمان زگیل‌های تناسلی است که در ایران تولید می‌شود. این پماد با استفاده از ترکیبات گیاهی به کاهش و درمان زگیل‌های تناسلی کمک می‌کند و به عنوان تنها داروی گیاهی برای این منظور در کشور شناخته می‌شود. برای خرید این پماد می‌توانید به سایت درمانگیاه مراجعه کنید.

اگر از نیاز به کمک دارید یا سوالی دارید، با ما تماس بگیرید. ما آماده‌ایم تا شما را در مسیر درمان و پیشگیری از زگیل تناسلی یاری کنیم.

 

دکتر فرشته فروزش

دکتر فرشته فروزش

دکتر فرشته فروزش، با شماره نظام پزشکی 153309 دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد و تخصص در بیماری‌های داخلی را در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود گذرانده است. با بیش از 13 سال تجربه در حوزه پزشکی، ایشان سابقه فعالیت در بیمارستان‌های معتبر از جمله امام رضا (ع) مشهد، قائم مشهد، امام حسین (ع) شاهرود و همچنین کلینیک‌ها و خانه‌های بهداشت شهرستان نیشابور را در کارنامه خود دارد. دکتر فروزش به‌عنوان نویسنده چندین مقاله علمی و پژوهشی در زمینه پزشکی شناخته می‌شود و دانش و تجربه گسترده خود را در راستای ارتقای سطح سلامت جامعه به‌کار گرفته است. حضور ایشان در تیم نویسندگان درمانگیاه، آرامش و اعتماد بیشتری را به کاربران محتوای ارائه‌شده افزایش می‌دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×